Author Archives: praat

Ook de medewerkers van Stichting Praat gaan even met vakantie. De afgelopen weken hebben we, met een kleinere bezetting, achter de schermen gewoon doorgewerkt. Aan de Signalenwijzer, aan het verbeteren van de voorlichtingen en training. We zijn ook al weer bezig met het projectplan voor volgend jaar, en druk bezig om alle activiteiten in het najaar voor te bereiden.

Maar nu gaan we er zelf ook écht even tussenuit.
Vanaf 16 augustus tot en met 2 september zijn alle medewerkers van Praat vrij. Dit betekent dat we in deze periode geen mail beantwoorden, niet reageren op social media, en ook de telefoon onbeantwoord laten.

Vanaf 3 september zijn we weer bereikbaar, en dan gaan we weer met veel energie en enthousiasme aan het werk.

Nog een fijne zomer verder.

Hartelijke groet, het team van Praat.

Afgelopen woensdagavond, om 12 uur is de campagne voor de Signalenwijzer gestopt. Met een fantastisch resultaat. We hebben € 6130,– opgehaald, ofwel 111% van ons streefbedrag. Iedereen die gedoneerd heeft, onze berichten gedeeld heeft, of zo’n prachtig bericht voor ons heeft achter gelaten; we zijn jullie ontzettend dankbaar! Dankzij jullie gaat de Signalenwijzer er komen!

Eén iemand willen we in het bijzonder noemen, en dat is Erik de Jager. Hij is de filmmaker die ons campagnefilmpje heeft gemaakt. Dankzij Erik is dit zo professioneel, helder, duidelijk en mooi geworden.

We gaan de komende week er voor zorgen dat alle donateurs bericht van ons krijgen over de tegenprestaties. En via de website, de social media, de nieuwsbrief én mailings houden we iedereen op de hoogte van de productie van de Signalenwijzer.

Nogmaals, ongelofelijk bedankt!

Toen Praat vijf jaar geleden begon met het organiseren van Vuilewasmanifestaties, zei iedereen tegen ons dat ‘niemand met ons over zo’n kwetsbaar onderwerp zou gaan praten’. En zeker niet op straat!. En die ‘iedereen’ heeft ongelijk gekregen. Als je wilt luisteren, als je wilt zien, als je je openstelt voor de verhalen die mensen te vertellen hebben over kindermishandeling, dan willen mensen wel degelijk praten.

‘Ik voel me hier zo veilig’ zei één van de bezoekers tijdens de manifestatie ‘Amsterdam Centrum hangt de vuile was buiten’. En eigenlijk was ik daar zelf ook heel verbaasd over. Veilig? Hier op dit plein, in alle openbaarheid? Waar kinderen in de fontein spelen, volwassenen winkelen, jongeren zitten te blowen, af en toe iemand voorbij komt met echt wat te veel alcohol op. En toch voel je je veilig? Zelfs zo veilig dat je mij je geschiedenis gaat vertellen. Zo veilig dat je een T-shirt gaat beschrijven en in alle openheid dat ook gaat ophangen.

De veiligheid zit niet in de omgeving, de veiligheid zit in de aandacht waarmee we naar mensen luisteren. De veiligheid zit in dat we proberen zoveel mogelijk zonder oordeel te luisteren. En de veiligheid zit in onze eigen openheid over onze eigen geschiedenis.

Zo geven we mensen ruimte om datgene te delen waar ze maar zo zelden over kunnen en durven praten. En er worden heel wat tranen geplengd, en er wordt heel veel gelachen. Maar wat er vooral gebeurt is dat we kindermishandeling als een heel doodgewoon onderwerp bespreekbaar maken en daardoor wordt iedereen die zijn of haar verhaal deelt ook een heel doodgewoon mens die akelige dingen heeft meegemaakt. Niet bijzonder, niet raar, niet schuldig, gek, of ziek. Gewoon een mens, met misschien wat meer bagage dan andere mensen.

Jacqueline zong: ‘Als je vader en je moeder geen vader en moeder kunnen zijn. En als je huis geen thuis is’. Dat is de kern van wat kindermishandeling is. En daarover kunnen praten, mogen praten, gewoon op het Haarlemmerplein op vrijdag de 13e, lucht op, verbindt en maakt minder alleen. En daarom vinden wij de Vuilewasmanifestaties zo waardevol.

In opdracht van de gemeente Amsterdam, organiseren we op 13 juli aanstaande de manifestatie ‘Amsterdam Centrum hangt de vuile was buiten’.
Deze manifestatie wordt gehouden op het Haarlemmerplein in Amsterdam en begint om 13.00 en duurt tot ongeveer 16.00.

Wat is dat, een vuilewasmanifestatie?
Praat vindt dat het bestrijden van kindermishandeling niet alleen de taak van professionals is, maar dat het de verantwoordelijkheid van ons allemaal is.
Daarom organiseren we publieksacties waarbij we kindermishandeling onder de aandacht brengen van een zo groot mogelijk publiek.
Tijdens een vuilewasmanifestatie vertelt een ervaringsdeskundige een stukje van zijn of haar eigen geschiedenis. Zo wordt het voelbaar wat het voor een kind betekent om mishandeld te worden.
En misschien nog wel belangrijker, de ervaringsdeskundige vertelt ook wie hem of haar als kind heeft geholpen. Dat is een heel belangrijk onderdeel van de manifestatie, duidelijk maken hoe iedereen een kind kan helpen. Dat dit helpen meestal niet ingewikkeld is. Maar dat het wel het leven van een kind wat mishandeld wordt kan veranderen.

We nodigen ook het publiek uit om hun eigen ervaringen, gedachten en gevoelens over kindermishandeling met ons te delen, dit kan door een eigen ervaring, een gevoel of een gedachte over kindermishandeling op een stuk wasgoed te schrijven. Vervolgens wordt deze vuile was ook echt op gehangen aan één van de droogmolens.
Met behulp van theatergroep Blik Bijzonder en de zangeressen Jacqueline Fleskens en Veerle van der Kolk vragen we op een toegankelijke een laagdrempelige manier aandacht voor kindermishandeling. En gaan we het gesprek aan met het publiek over dit kwetsbare onderwerp.

Alle vuile was die we ook deze middag weer ontvangen, bewaren we omdat we in de toekomst een waslijn willen spannen over de Afsluitdijk. Dat is een ambitieus plan, waar we heel veel wasgoed voor nodig hebben. Om precies te zijn 69.000 stuks wasgoed!
Wil je meehelpen om de Afsluitdijk vol te hangen, kom dan vrijdag 13 juli naar het Haarlemmerplein, en maak samen met ons kindermishandeling bespreekbaar en zichtbaar.

“Als ik morgen zou kunnen vergeten dat kindermishandeling bestaat dan zou ik dat direct doen”.

Dat zei ik gister tegen een aantal mensen toen we het over kindermishandeling hadden. Natuurlijk wil je dat, ik hoor bijna iedereen dat denken, want dan ben je de herinneringen aan je jeugd kwijt, en natuurlijk is dat veel fijner.

Maar dat bedoelde ik niet. Naast mijn eigen herinneringen leef ik elke dag heel bewust met de kennis dat kindermishandeling bestaat. Een bewustzijn wat schuurt, botst, en beetje pijn doet. En ook een bewustzijn wat mijn blik op de wereld en op mensen kleurt. En als ik niet oppas wordt het leven er niet fraaier door, met dit bewustzijn.

Eigenlijk zou ik het liefst niets met kindermishandeling te maken willen hebben, niet willen weten dat er zoveel kinderen mishandeld worden. Eigenlijk wil ik die kinderen niet kennen, ik wil niet voelen hoe ze onder mijn huid kruipen.
Ik wil er niks mee te maken hebben, ik vind het verschrikkelijk en ik wil het allemaal niet weten. Het maakt me bang, boos, onmachtig, verdrietig, en nog duizend andere gevoelens die ik helemaal niet wil voelen.

En ik weet zeker dat ik niet de enige ben die dit diep van binnen voelt. Maar ik weet ook zeker dat ik een van de weinige mensen ben die dit hardop durft te zeggen. ‘Ik wil er eigenlijk niks mee te maken hebben’.

Maar als ik dat hardop uitspreek, dan zeg ik daarmee niet ‘ik laat al die kinderen barsten’, ik zeg alleen hoe moeilijk en pijnlijk ik het vind.

En achter de zin ‘ik wil er eigenlijk niks mee te maken hebben’ komt direct ook de zin ‘help me om het wél te zien en help mij om mijn verantwoordelijkheid te nemen om deze kinderen te helpen’.

Want daarvoor heb ik anderen nodig. Mensen met wie ik in gesprek kan gaan over datgene wat ik heb gezien of gehoord. Mensen met wie ik kan sparren over ‘wat te doen’, mensen die andere talenten hebben dan ik, en die mijn tekortkomingen kunnen compenseren.
Mensen die me helpen om moedig te worden.

Met elkaar in gesprek gaan, nadat we aan elkaar bekend hebben dat we er ‘eigenlijk niks mee te maken willen hebben’, zodat we samen, met elkaar de verantwoordelijkheid gaan dragen om een kind, ouders, een gezin te helpen.

Dat gesprek is lastig, deze eerste stap van alle stappen die vervolgens gezet moeten worden, is ingewikkeld. En toch, als we het samen doen, dan komen we een stuk verder, wordt het veel minder eng, en veel minder eenzaam.
‘Samen staan we sterk’.

Maar hoe doe je dat. Hoe voer je dat lastige eerste gesprek met bijvoorbeeld je collega’s? Samen met Spelpartners hebben we daarvoor een hulpmiddel ontwikkeld. De Signalenwijzer, en wij geloven dat deze echt kan helpen om van die allereerste stap een gezamenlijke stap te maken.

Wij hebben hulp nodig om de Signalenwijzer te produceren. Als je besluit om ons daarbij te helpen, dan besluit je eigenlijk om 119.000 kinderen te helpen.
Onze dank is groot.

https://www.voordekunst.nl/projecten/6985-signalenwijzer-stichting-praat-1

Ted Kloosterboer

Afgelopen week zijn we de 50% gepasseerd, en de teller voor de crowdfundingscampage voor de Signalenwijzer staat op nu € 3.125,–!
Dat is geweldig, en we zijn alle gulle gevers ontzettend dankbaar voor hun gift. En ook voor alle prachtige berichten die men achterlaat. In die berichten laten mensen weten hoe belangrijk zij vinden dat de Signalenwijzer geproduceerd wordt, en waarin mensen ook hun waardering uitspreken voor het werk wat we doen. Als je die reacties wilt lezen, kijk dan op https://www.voordekunst.nl/projecten/6985-signalenwijzer-stichting-praat-1
Dit is ook de plek waar je, als je dat wilt, een donatie kunt doen.

Want we hebben nog steeds jullie hulp nodig om de 100% te halen. Pas dan kunnen we de productie starten. En helpen kan op twee manieren: 1. Door een donatie te doen, en dat kan al vanaf € 10,–. En je kunt kiezen om te geven zónder dat je er iets voor terug krijgt, maar je kunt ook kiezen om een donatie te doen mét een tegenprestatie. En hoe hoger het bedrag wat je doneert, hoe groter onze tegenprestatie!
De tweede manier waarop je ons kunt helpen is door de campagne in je eigen netwerk te delen. Zo bereiken we gewoon veel meer mensen, én ook niet onbelangrijk zo raken meer op de hoogte van dit hulpmiddel.
Waarom we de Signalenwijzer hebben ontwikkeld, en hoe het werkt kan je allemaal lezen op https://stichtingpraat.nl/signalenwijzer/. Belangrijk om te weten is dat de Signalenwijzer een hulpmiddel is om met elkaar in gesprek te gaan over het signaleren van kindermishandeling.

Vanmorgen is de crowdfunding voor de Signalenwijzer van start gegaan.

De Signalenwijzer is door Praat en Spelpartners ontwikkeld om het praten over het signaleren van kindermishandeling te oefenen.

De Signalenwijzer, ontwikkeld door Praat en Spelpartners, is een hulpmiddel om het gesprek over mogelijke signalen van kindermishandeling te voeren. Deze laagdrempelige gesprekstool kan flexibel ingezet worden om samen met collega’s in gesprek te gaan over het signaleren van kindermishandeling en te oefenen met casussen en signalen die kunnen wijzen op kindermishandeling.

Om de Signalenwijzer te kunnen produceren hebben we € 10.000 nodig. De helft hebben we bij elkaar, maar we hebben dus nog € 5.000 nodig om 1000 Signalenwijzers te kunnen laten maken.

Op www.voordekunst.nl/projecten/6985-signalenwijzer-stichting-praat-1 vind je onze campagnepagina. Met meer informatie over de Signalenwijzer, én de mogelijkheid om te doneren.

In samenwerking met Spelpartners heeft Praat een trainingsspel ontwikkeld om gedragingen en signalen van en rondom een kind met elkaar te delen. Dit hulpmiddel is ontwikkeld op basis van onze ervaringen tijdens onze voorlichtingen en trainingen.De Signalenwijzer bestaat uit twee kaartsets, een set met vier casussen en vier sets met tien bijbehorende signaalkaarten. Hierbij horen vijf spelposters die ingezet worden als spelbord.Aan de hand van herkenbare casussen uit de praktijk worden signalen van kindermishandeling samen besproken, gewogen en wordt de achtergrond van duiding voorzien.
De resultaten worden visueel gemaakt op een spelposter, deze kan bijvoorbeeld opgehangen worden in een lerarenkamer om de opgedane inzichten en resultaten te delen en te borgen.De Signalenwijzer is een laagdrempelige geprekstool die flexibel kan worden ingezet om samen in gesprek te gaan over het signaleren van kindermishandeling en te oefenen met casussen en signalen die kunnen wijzen op kindermishandeling. De Signalenwijzer is ook een hulpmiddel om mogelijke signalen van kindermishandeling te herkennen, te wegen en te duiden.

In verband met de veranderde privacywetgeving, heeft Praat een privacyverklaring opgesteld. Hierin kan je lezen op welke manier Praat met je gegevens omgaat. De verklaring kan je hier vinden.

Afgelopen vrijdag heeft Praat een gesprek gehad met de
preventiemedewerker Amsterdam Centrum.In dat gesprek is
besloten dat op 13 juli 2018 in Amsterdam Centrum een
VuilewasManifestatie wordt gehouden. De exacte locatie en tijd
zijn nog niet bekend, maar via de site, de social media en de
nieuwsbrief houden we je op de hoogte.Tijdens de manifestatie wordt er met behulp van muziek,
theater én een ervaringsverhaal, aandacht gevraagd voor
kindermishandeling. We besteden vooral aandacht aan wat
je kan doen voor een kind waarvan je vermoedt dat het
mishandeld wordt.