Ik weet nog precies het moment waarop ik besloot om met mijn eigen geschiedenis een bijdrage te leveren aan het bestrijden van kindermishandeling.
Dat was op een zonnige dag in Hoevelaken waar ik bij Team Buitengewoon mijn coachingstraject afsloot.
Barbara, mijn coach, vroeg mij na te denken over wat ik met mijn toekomst wilde. En voor ik het wist antwoordde ik haar: ‘Ik wil kindermishandeling bespreekbaar maken’.
En dat is precies wat ik vanaf dat moment ben gaan doen.
Ik had mijn trauma’s verwerkt na jaren therapie, mijn leven weer op de rit en ik voelde (en voel nog steeds) een enorme drive om een bijdrage te leveren aan het bestrijden van kindermishandeling.
Die drive wordt natuurlijk ingegeven door mijn eigen geschiedenis. Ik heb zelf kindermishandeling meegemaakt. En ik ken dus de enorme impact die dat heeft op het leven van een kind. De impact op mijn leven. De angst, de eenzaamheid, de schuld en schaamte, het er niet over durven praten. En alle gevolgen die dat in de rest van mijn leven ook heeft gehad.
Voor ik zover was dat ik me wilde inzetten voor kinderen die nu mishandeld worden, heb ik eerst heel andere dingen gedaan.
Ik ben opgeleid tot ziekenverzorger, praktijkopleider en uiteindelijk heb ik een carrièreswitch gemaakt tot tuinvrouw. Hiervoor heb ik de opleiding tot hovenier gedaan.
Nadat ik mijn diploma had behaald, ben ik mijn eigen hoveniersbedrijf gestart.
Daar heb ik enorm van genoten en tuinieren blijft één van mijn passies.
Het werk voor en met Praat vult ondertussen mijn hele werkweek.